fb

Kodeks Etyki Socjoterapeuty


KODEKS ETYKI SOCJOTERAPEUTY

POLSKIEGO STOWARZYSZENIA SOCJOTERAPEUTÓW


Założenia ogólne

1. Kodeks jest wyrazem przekonania, że działania socjoterapeuty wobec odbiorcy tego oddziaływania – uczestnika grupy socjoterapeutycznej, rodzica lub opiekuna podejmowane w ramach czynności zawodowych, mają szczególny wymiar etyczny wynikający z roli społecznej. Rola ta wynika z wpływu, jaki może on swoimi działaniami wywierać na życie innych ludzi i ze społecznych oczekiwań wobec osób wykonujących zawód socjoterapeuty.

2. Socjoterapeuta w swoich działaniach uwzględnia przede wszystkim dobro uczestnika socjoterapii, nie narzuca w sposób świadomy swojego, własnego systemu przekonań i wartości. Szanuje prawo uczestnika socjoterapii do posiadania własnych, odmiennych przekonań.

3. Zasada dbałości o dobro uczestnika socjoterapii obowiązuje również po zakończeniu relacji socjoterapeutycznej. Jeżeli uczestnik grupy socjoterapeutycznej wymaga innych, specjalistycznych oddziaływań, socjoterapeuta kieruje go do odpowiedniego w tej dziedzinie specjalisty (lekarz psychiatra, psycholog, psychoterapeuta itp.).


Tajemnica i poufność

1. Socjoterapeuta zobowiązany jest do dbania o utrzymanie w tajemnicy wszelkich informacji uzyskanych w trakcie prowadzenia socjoterapii. Socjoterapeuta jest świadomy szczególnej odpowiedzialności wynikającej z faktu posiadania informacji o swoim podopiecznym i dąży do uzyskania tylko takich informacji, które niezbędne są do prowadzenia czynności zawodowych.

2. Ujawnienie informacji objętych tajemnicą zawodową dopuszczalne jest na prośbę uczestnika socjoterapii lub (jeśli to możliwe) po wcześniejszym poinformowaniu go wówczas, gdy:

  • zachowanie tajemnicy może prowadzić w przyszłości do zagrożenia czyjegoś bezpieczeństwa lub innych dóbr osobistych,
  • zachowanie tajemnicy może prowadzić do naruszenia prawa,
  • ujawnienie poufnych informacji innemu specjaliście (lekarz, psychoterapeuta) umożliwi świadczenie uczestnikowi socjoterapii profesjonalnej pomocy,
  • ujawnienie poufnych informacji innemu socjoterapeucie lub superwizorowi jest niezbędne jest dla zwiększenia skuteczności oddziaływań socjoterapeutycznych.

3. Socjoterapeuta musi uzyskać zgodę uczestnika socjoterapii na dokonywanie zapisu elektronicznego sesji oraz na użycie materiałów pochodzących z prowadzonych procesów socjoterapeutycznych do celów szkoleniowych i konferencyjnych. Materiał uzyskany (notatki, zapis audio, zapis video) w trakcie prowadzonych zajęć socjoterapii powinien być zabezpieczony przed możliwością identyfikacji uczestników zajęć.


Relacje pomiędzy uczestnikiem socjoterapii i socjoterapeutą

1. Socjoterapeuta nie może wykorzystywać swojej pozycji dla osiągania kosztem uczestnika socjoterapii, jego rodziców lub opiekunów korzyści osobistych (np. materialnych, emocjonalnych, seksualnych).

2. Socjoterapeuta unika wszelkich relacji towarzyskich z uczestnikiem grupy socjoterapeutycznej, które mogą ograniczyć jego neutralność i bezstronność w prowadzonym procesie socjoterapii.

3. W trosce o godność zawodu, każdy socjoterapeuta powinien być szczególnie odpowiedzialny za to, żeby rozpoznawać i reagować na wszelkie sytuacje, które wykraczają poza przyjęte ramy relacji socjoterapeuta-uczestnik grupy.

4. Socjoterapeuta nie powinien podejmować się prowadzenia oddziaływań socjoterapeutycznych wobec własnej rodziny lub znajomych.

5. Relacja socjoterapeutyczna jest dobrowolna i uczestnik grupy może w każdym momencie przerwać kontakt socjoterapeutyczny.


Superwizja i rozwój umiejętności zawodowych

1. Socjoterapeuta zobowiązany jest do korzystania z superwizji swojej pracy zawodowej.

2. Obowiązkiem każdego socjoterapeuty jest ciągłe rozwijanie swoich umiejętności zawodowych, poprzez udział w specjalistycznych szkoleniach, sympozjach i warsztatach itp. umożliwiających poszerzenie wiedzy.

3. Socjoterapeuta nie powinien podejmować pracy zawodowej, kiedy jego stan zdrowia lub inne okoliczności ograniczają mu możliwość do podejmowania odpowiedniej oceny sytuacji.

4. Superwizor socjoterapii dba o transparentność procesu superwizji, zwłaszcza w obszarze informacji: o posiadanych kompetencjach i uprawnieniach, o kosztach odpłatności za superwizję, o ramach superwizji oraz o czasie jej trwania.


Prawa i obowiązki socjoterapeuty

1. Socjoterapeuta nie może akceptować warunków pracy, które ograniczają lub uniemożliwiają stosowanie zasad etyki zawodowej i ma obowiązek reagować, jeżeli warunki pracy ograniczają lub uniemożliwiają stosowanie zasad etyki zawodowej przez niego lub jego współpracowników. W przypadku konfliktu interesów pomiędzy instytucją, w której zatrudniony jest socjoterapeuta a grupą lub uczestnikiem grupy socjoterapeutycznej należy wybrać dobro grupy lub uczestnika socjoterapii. Jeżeli nie jest to możliwe, należy zawiesić kontakt z instytucją lub z prowadzoną grupą socjoterapeutyczną na czas rozwiązania konfliktu.

2. Socjoterapeuta ma prawo ustalić granice w swojej pracy w stosunku do zachowań agresywnych, obraźliwych kierowanych pod jego adresem.

3. Socjoterapeuta może odmówić przejęcia uczestnika do grupy socjoterapeutycznej, jeżeli uzna, że ta forma pomocy nie jest właściwa. W takim przypadku powinien wskazać inne alternatywne formy pomocy bardziej dostosowane do problemów uczestnika grupy.

4. Każdy socjoterapeuta powinien reagować na znane sobie fakty odstępstw od zasad etyki zawodowej ze strony innych socjoterapeutów.

5. W relacjach z osobami z pracy socjoterapeuta zobowiązany jest do powstrzymania się od deprecjonowania drugiej osoby oraz używania profesjonalnych ocen do rozgrywek osobistych. Wszystkie wypowiedzi o współpracownikach powinny zawierać prawdziwe informacje oraz powinny być formułowane z należytym szacunkiem.

6. Socjoterapeuta powinien dbać o dobre imię Towarzystwa.


Postanowienia końcowe

Wszelkie skargi dotyczące naruszenia zasad etyki zawodowej przez socjoterapeutów zrzeszonych w Polskim Stowarzyszeniu Socjoterapeutów rozpatrują władze Towarzystwa. Szczegółowe kompetencje poszczególnych organów Towarzystwa oraz tryb odwoławczy określa Statut Towarzystwa.